Dúas das tres Torres de Arneiro utilizadas polos nazis durante a II Guerra Mundial, que a comezos deste ano foron derribadas polo temporal Klaus, foron despezadas con total impunidade polos ladróns. O resultado do botín foron toneladas de aceiro alemán de calidade que se levou en camións sen que ninguén fixese nada por evitalo. Na zona aínda se poden ver os rastros deixados polos cacos nas moitas horas de faena empregadas para o expolio.
A. ARNÁIZ. Galicia Hoxe. 3-12-09
"O forte temporal de vento que afectou a Galicia provocou a caída das coñecidas como Torres Nazis do Arneiro en Cospeito (Lugo). Cunha altura de máis de cen metros, instaladas polo exército alemán en 1940, dúas das tres antenas que aínda permanecían en pé foron tombadas polo vento".
Esta foi a noticia que demos a finais de xaneiro deste ano. O furacán Klaus levábase por diante as dúas torres que aínda se mantiñan en pé do histórico sistema de posicionamento e radionavegación Elektra-Sonne, que fora montado por un destacamento do exército alemán, país ó que prestaron servizo ata o ano 1945. Logo foron utilizadas polo exército español e posteriormente pola aviación civil española. Hoxe, destas xoias da arquitectura militar, un patrimonio histórico único no campo das comunicacións bélicas, non queda practicamente nada. "Foron expoliadas ante a indiferenza de todas as institucións que tiñan algo que dicir", asegura o experto investigador Serafín Trashorras. As antenas caídas de Arneiro e Momán no municipio chairego de Cospeito, ó longo dos dez meses transcorridos desde que foron tombadas polo Klaus, foron despezadas, con total impunidade, polos ladróns. Aos poucos fóronas cortando en pezas, utilizando serras radiais, para o que tiveron que levar con eles xeradores eléctricos. O resultado do botín foron toneladas de aceiro alemán de calidade que se levaron en camións sen que ninguén fixese nada por evitalo.
Na zona onde repousan as antenas, Arneiro e Momán, aínda poden verse discos usados das serras utilizadas, botellas de auga para hidratarse nas moitas horas de faena empregadas polos cacos e ata rodadas dos camións nos que se cargou a mercancía. Os autores do despezamento traballaron a pracer, desmantelando ata o interior das casetas de control das torres, de onde se levaron ata as tubaxes de chumbo dos retretes. Curiosamente, a primeira das torres caídas, a da Graña, no municipio de Abadín, que caeu en 2006 a consecuencia doutro temporal, é a única que aínda non foi desmantelada.
Ningún comentario:
Publicar un comentario