Redacción | @prazapublica
O Cambedo é unha pequena aldea situada na raia seca
entre Galicia e Portugal, preto de Chaves. O 20 de decembro de 1946
centos de gardas civís e gardas republícanos portugueses cercaron un grupo de
guerrilleiros antífranquistas que se iran alí. Foron asasinados e nos días
seguintes foron detidas 65 persoas. Cambedo da Raia, o mesmo que
outras aldeas coma Torre do Couto, Vilar de Nantes ou Cima de Vila da
Castanheira, era un paso obrigado para os refuxiados e exiliados que escapaban
do franquismo, case sempre de paso para Latinoamérica ou Europa. E tamén un bo
acocho para os guerrilleiros e para as persoas que fuxían da garda civil.
A finais de 1946, varios grupos de guerrilleiros
que se refuxiaban no norte de Portugal prepararon unha xuntanza para analizar a
situación en España e Europa no cotexto do final da Segunda Guerra Mundial e da
permanencia, consentida polas potencias occidentais, da ditadura franquista.
Membros da Garda Civil que estaban infiltrados nas guerrillas informaron os
seus mandos desta xuntanza e prepararon unha operación xunto coa Garda Nacional
Republicana salazarista. Tamén se conta que a operación foi consecuencia dos
preparativos para asaltar o palacete de Domingos Veiga Calvâo, un rico home
portugués.
Fálase de que no amencer dese día ao redor de 1.200
gardas españois e portugueses cercaron a aldea. Ás sete da mañá prodúcese o primeiro ataque e ao longo do día
prodúcense varios tiroteos entre os axentes e os guerrilleiros protexidos nalgunhas
casas -a da Escolástica, a do Adolfo, a do Mestre, a da Silvina e a da
Engrácia-. Mesmo se chega a bombardear unha das casas con 30 morteiros lanzados
dende un monte próximo. Os habitantes da aldea, ao redor de 300, viviron
momentos de angustia e terror, entre os disparos das ametralladoras, o
lanzamento de granadas de man, de gas lacrimóxeno, de bombas incendiarias e
palleiros ardidos. Na batalla morreron os guerrilleiros Bernardino
García e Juan Salgado Riveiro e foron apresados Demetrio García Álvarez ou
Manuel Bárcea. A casa da Albertina, a máis danada polo bombardeo,
nunca foi reconstruída. Permanece em ruínas, como testemuño da represión.
Nos días seguintes foron
detidas sesenta e cinco persoas en distintas localidades, entre os cales
dezoito veciños do mesmo Cambedo. A raíz do sucedido, a guerrilla do
Noroeste tivo que abandonar as bases que creara no Norte portugués, o que a
illaba aínda máis, dificultando moito os contactos co estranxeiro.
Ningún comentario:
Publicar un comentario