Publicado
o Mércores, 12 Setembro 2012, Dioivo
Con
fondo pesar debemos informar de que onte falecía a compañeira Rosa Bassave
Roibal, logo dunha vida enteira dedicada á loita contra a opresión e a
dominación, contra o fascismo, o poder, o capital e o patriarcado, unha loita
que trascorreu por moitos camiños pero que a mantiveron sempre do lado que
debía: ao lado da clase traballadora, das mulleres, dos febles, das persoas
oprimidas, unha loita incansábel máis alá da persecución, a represión e tamén a
enfermidade, unha loita que a inscribe na digna historia de luita da clase
traballadora, da Galiza e, humildemente, do mundo.
Que
a terra e o mar lle sexan leves.
Desde
os dezaseis anos Rosa soubo o que era traballar, téndose empregado nunha
fábrica de montaxes eléctricos da Coruña, a cidade da que era orixinaria.
Traballou embarcada xunto co seu compañeiro Alberte de Esteban, con quen casou
civilmente na altura de 1972, en pleno franquismo, e traballa en Londres e
París.
Logo
de volver a Compostela en 1973 milita na UPG (Unión do Pobo Galego) e forma
parte da executiva da AN-PG e logo do BNPG (Bloque Nacional-Popular Galego),
até que decide abandonalos en 1979 para militar definitivamente xa para toda a
vida no movemento libertario. En 1979 fai parte da Federación Anarco-Comunista
Galega e da redación da revista Arco da Vella, unha das primeiras revistas do
movemento libertario galego despois da morte de Franco e, sen dúbida, a de
maior calidade tanto polo seu deseño como pola ampitude de temas tratado e a
fondura da análise aplicada.
Fundou
a cooperativa de reprografía 1846, e logo desde 1983 traballou na Universidade
de Compostela, sendo nos últimos anos directora da biblioteca da Facultade de
Matemáticas. Rosa foi unha das persoas participantes na refundación da CNT na
cidade de Compostela no ano 1983, na que militaría incansabelmente. Foi
Secretaria Xeral desta Federación Local nos anos 1990-92 e 2001-2003, ademais
de ter participado noutros cargos e de manterse permanentemente na militancia
de base. Foi tamén Secretaria Xeral da Rexional da Galiza entre os anos 2004 e
2006.
Paralelamente
á súa militancia anarcosindicalista non descoidou outras frontes de loita, como
foron o feminismo, participando na refundación de Mulleres Libres en 1988 e
logo na Marcha Mundial das Mulleres, ou a intervención cultural desde o Ateneu
Libertário de Compostela, no que participaba destacadamente na redación da
revista (A)narquista. Dedicouse con intensidade a propagar as ideas libertarias
e feministas en múltiples conferencias e mítines ao longo dos anos. Tivo tamén
unha participación destacada nas reivindicacións da memoria histórica e na
recuperación do coñecemento do pasado revolucionario da CNT.
O
paso de Rosa por este mundo rematou, pero ela pode dicir que viviu como desexou
e que a súa vida valeu para moito. Moitos compañeiros e compañeiras poden
aseguralo. Estea onde estea, moitos manteremos a lembranza da súa vida e a súa
loita.
Ningún comentario:
Publicar un comentario