José Gómez Gayoso, secretario do
Partido Comunista en Galicia, e Antonio Seoane, xefe da Guerrilla Galega.
Chegaron peticións de todo o mundo pedindo a súa liberación.
Por Lois Pérez Leira | Vigo
| 05/11/2013 galiciaconfidencial.com
O 6 de novembro de 1948, exactamente ás
7 e 45 minutos, no 'Campo das Ratas' na Coruña eran fusilados dous dos
principais dirixentes as guerrillas que aínda combatían contra o Franquismo;
eran José Gómez Gayoso, secretario do Partido Comunista en Galicia, e
Antonio Seoane, xefe da Guerrilla Galega.
"Viva o partido comunista! Viva
a Pasionaria!", foron os seus últimos berros. Gayoso e Seoane eran
importantes dirixentes comunistas que chegaran do exterior para reorganizar o
Partido Comunista de España. Logo de residir en distintas cidades radicáronse
en Galicia. Desde facía algúns anos a Garda Civil estaba detrás deles. As súas
heroicas accións deixaban en ridículo á Ditadura. Había que terminar con eles
para dar un escarmento a toda a oposición, que aínda vivían clandestinamente en
España.
Goñez Gayoso tiña unha longa
militancia política, aínda que nacera en Maceda- Ourense, incorporarase ao PCE
en Vigo, onde se radicou a súa familia. Foi Secretario do PCE en Galicia
durante a segunda republica e durante a contenda militar en defensa da
legalidade democrática, ocupo tarefas de moita importancia nos equipos
vinculados ao Comité Central do seu partido. Era moi coñecido durante a guerra,
polos seus discursos en galego. Cun altoparlante dirixíase aos seus
compatriotas que estaban a pelexar ao lado fascista.
Durante a guerra foi
nomeado Comisario Político e foi convidado á URSS onde coincidiu con Alfonso
Castelao. Cando
termino a contenda, despois de pasar polo campo de concentración en Francia,
exiliouse en Cuba.
Antonio Seoane
Antonio Seoane, pola súa banda, chegara con 5 anos do
seu Boiro natal até Buenos Aires. Alí formou parte da Federación de
Sociedades Galegas e foi un dirixente moi importante dos Comités de Axuda á
Republica. No transcurso da guerra afiliouse ao PCE.
A Garda Civil, informada da presenza de
Seoane na Coruña, prepara a súa detención. O 10 de xullo de 1948 organízanlle
unha trampa nun bar da cidade herculina e é detido xunto á súa compañeira
sentimental. Nesa operación represiva caen tamén José Gómez Gayoso; Juan Romeu
Ramos, obreiro; José Batrina, médico; José Ramos Díaz, xastre; José Rodríguez
Campos, obreiro; e catro mulleres, tres delas son: María Blázquez, obreira, á
que lle perforaron o estómago dun tiro; Clementina Gallego, que queda case
paralítica dunha perna e Carmen Orozco, mestra nacional, en grave estado con
lesión cardíaca.
No amañado xuízo que lles fixeron, Gómez
Gayoso nun discurso de 18 minutos de forte contido político, valente e dramático,
denunciou ao tribunal que os xulgaban e ao réxime franquista.
De todos os detidos soamente Gayoso e
Seoane son fusilados. Durante o tempo que estiveron na prision, desde todos os
lugares do mundo, chegaron peticións pola vida de ambos os dous loitadores
antifranquistas.
"Que sexa un comunista
fiel e honrado"
Gayoso nunha carta á súa muller Concha
Abad que residía en Cuba, escríbelle sobre o seu fillo 'Pepe':
"Pídoche, suplícocho, que o
eduques como eu quixen, para que el sexa un comunista fiel e honrado como o
foi o seu pai. Ensínalle o amor ao pobo, aos traballadores, a España, a
patria querida pola que o seu pai deu a vida. Edúcao no respecto e o agarimo
aos dirixentes do Glorioso Partido Comunista de España, á nosa camarada
Pasionaria. Este é o meu último rogo a ti, a compañeira e camarada. Estou
seguro, porque te coñezo, polo que hai de honradez política en ti, que o
cumprirás".
Na Arxentina a Federación de Sociedades
Galegas envioulle unha carta ao Xeneral Perón para que mediase ante o
ditador Francisco Franco. Tamén lle chegaron cartas ao Papa para que parase
a execución.
A pesares de pasar 65 anos, Gayoso e
Seone seguen sen recibir o recoñecemento merecido no Estado.Terá que ser a
xustiza Arxentina a que repare a memoria destes dous loitadores antifranquistas
e dos milleiros dos seus camaradas asasinados por defender os ideais da
Republica e do socialismo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario