Ourense Solidaridad, El Corsario, La
Lucha, ATEO. Todos estes son título de publicacións que no seu momento xogaron
un papel fundamental na articulación e difusión do movemento obreiro galego,
movemento que ata o golpe de estado franquista se caracterizaba polo seu
dinamismo e forza. Elas e máis dun centenar de cabeceiras máis son as
protagonistas do novo libro de Óscar Freán, A revolución escrita. A prensa
obreira galega (1866-1936), que foi presentado este martes na Facultade de
Historia do campus de Ourense e está editado en galego por unha empresa gala.
Por Galicia
Confidencial | Ourense | 30/10/2013
A publicación, editada en galego
pola editorial francesa Orbis Tertius, foi presentada nun acto que contou
coa participación do seu autor; de Beatriz Comendador, decana da Facultade de
Historia do campus, e de Alberto Valín, docente do centro. “Para nós supón unha
satisfacción especial acoller a presentación dun libro desta entidade feito por
un historiador formado na nosa universidade e que na actualidade é profesor
titular na Universidade de Franche-Comté, en Francia, doutor europeo en
historia e especialista na historia do movemento obreiro galego e do
anarquismo”, salientou Beatriz Comendador sobre o seu autor de A revolución
escrita.
A obra, destacou Alberto Valín, é
relevante porque achega a historia da prensa escrita e publicada polas
organizacións obreiras na Galicia contemporánea, dende as orixes do movemento
obreiro ata o golpe de estado que levaría a Franco ao poder. Dinamismo e
caída “O libro é unha historia da prensa obreira galega que inclúe un catálogo
detallado dos xornais coñecidos, uns 119, recollendo aspectos como ano de
publicación, tendencia política, localidade de edición, prezo, imprenta e
colaboradores habituais. Ademais realiza unha análise do conxunto de
publicacións na historia do movemento obreiro e dos seus aspectos culturais”,
explicou Óscar Freán sobre o seu volume, segundo recolle Rosa Tedín na web da
Universidade de Vigo.
As cabeceiras analizadas, apuntou,
caracterizábanse por ter unha periodicidade non diaria, principalmente semanal
e quincenal, estando editadas sobre todo nas cidades máis urbanas do
momento, como eran A Coruña, Ferrol e Vigo. Entre as máis relevantes, destacou,
están títulos como Solidaridad que, publicada en Vigo desde o ano 1899 ata
1936, foi a máis estable de todas. Outros exemplares destacados foron no
período analizado El Corsario e Solidaridad Obrera, na Coruña, e no caso de
Ourense La Lucha e publicacións relacionadas co ensino como Escuela del Trabajo
e ATEO.
Entre as características máis
relevantes desta prensa, o historiador recalcou “o seu dinamismo durante todo o
período de actividade, mostra do dinamismo do movemento obreiro no seu
conxunto”. Ademais, engadiu, sobresae o seu papel propagandístico, fundamental
para conseguir a divulgación da ideoloxía obreira, principalmente anarquista
e socialista, e a capacidade de amosar unha alternativa política ao sistema
capitalista dominante.
“O movemento obreiro ata 1936 tiña unha
capacidade de mobilización moi importante, chegando a realizar tentativas de
insubordinación, pero todo cambiou co golpe de estado, que provocou a
desaparición destas cabeceiras e do movemento que representaban”, salientou o
historiador. Cando a clase obreira se volva a organizar, indicou, será décadas
despois e con outras cabeceiras diferentes a estas que viviron o momento de esplendor
da loita obreira en Galicia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario