Emily Lindin aínda non aterrara na adolescencia
cando pasou polos momentos máis difíciles da súa vida. Durante varios anos
estivo no punto de mira de todos os seus compañeiros e compañeiras de colexio.
A súa forma de vestir, de camiñar e de comportarse xulgábase nos corredores,
nos baños e até dentro das aulas.
En 2013, xa adulta e con aquel traumático recordo
pixelado polo tempo, a muller cuxa identidade se esconde baixo o pseudónimo de
Emily Lindin abriu un blog onde comparte co mundo as páxinas do diario que
escribiu entón, sumida en sentimentos de inferioridade e culpa. Foi o primeiro
paso dun proxecto, The Unslut Project, que promove a concienciación
social para a loitar contra ese estigma que negativiza a sexualidade feminina e
a converte en obxecto de insulto e acoso. Porque 15 anos despois do inferno
que condenou a Emily ao illamento, o bullying sexual segue
reproducíndose, sen importar as fronteiras, en todas as escolas do mundo.
Todo comezou cando Lindin, unha nena estadounidense
de apenas 11 anos, iniciou unha relación cun mozo da súa clase. "Non sabía
moi ben que era iso do amor. Estaba a experimentar cos meus sentimentos e cría
que estaba namorada. El e os nosos amigos convencéronme para que probásemos
a ter relacións sexuais. Era curiosa e non o fixen obrigada", relata
coa tranquilidade de quen traballou intensamente para a superación dun transo
vital. O que Emily descoñecía é que aquel feito se ía converter no cordón
umbilical de todo o que veu despois. "O meu mozo contoullo a todos os
amigos. As miñas compañeiras, e mesmo a miña mellor amiga, sumáronse ao meu
linchamento público. Era a puta do colexio, esa que os mozos pensaban que
podían meter na súa cama con só un chasquido de dedos".
"Todo se volveu na miña contra. A presión
anuloume como persoa e a miña única vía de escape era o meu diario. Non
podía contarllo aos meus pais e tampouco aos profesores do colexio. Pensaba que
non me apoiarían, que de verdade pensarían que era unha puta". O
illamento social, agravado pola vergoña de compartir o problema, expuxo a Emily
a idea do suicidio. "Nunca o fixen, non me atrevín. Pero agora que releo
as notas do diario recordo o que pasaba pola miña cabeza". Revive as súas
sensacións daquel momento con dificultade, tatexa e cústalle pór en palabras o
tifón de sentimentos que nin sequera lle daba tregua polas noites.
Contra o slut shaming
O proxecto de Lindin contra o slut shaming
-ou, o que é o mesmo, o escarnio da puta- pretende culminar con Slut: A
documentary filme, cuxa estrea está previsto para finais deste ano. A
cinta contará co punto de vista de expertos, psicólogos e sexólogos que, fronte
á cámara, exporán como cambiar como sociedade os prexuízos cara á sexualidade
feminina.
Para iniciar unha reflexión sobre o termo 'puta',
tan utilizado para descualificar ás mulleres, a web do proxecto distribúe unhas
camisetas coa lema Define Slut (Define puta) que convidan a xente a
"exporse ao uso deste termo e, sobre todo, a ser conscientes de como
pode chegar a ferir".
O extremo desa dor é a propia morte, o maior acto de
violencia contra un mesmo. "Cando escoitei a historia do suicidio de
Rehtaeh Parsons, unha moza de Canadá que sufriu unha violación en grupo e tivo
que ver como as fotos da súa agresión sexual circulaban en redes sociais,
convencinme definitivamente da necesidade dun documental coma este". Non
era a primeira vez que a oídos de Emily chegaba unha brutalidade deste tipo.
Outras mozas norteamericanas como Audrie Pott, Amanda Todd ou Phoebe Prince
tamén quitaron a vida despois de ser sinaladas como a "puta do
instituto".
A culpa segue recaendo sobre as mulleres
Nin a escola, en particular, nin a sociedade, en
xeral, están aínda preparadas, segundo Emily, para abordar este tipo de
problemas. "Nos colexios, en lugar de loitar contra o bullying,
tratan de controlar a sexualidade dos mozos e mozas para que non se desvíen do
que se considera o importante: os estudos. Mesmo se dan leccións de moralidade,
obrígase a vestir de forma decorosa...". Na rúa, a situación non é
moito mellor. "Que roupa levabas? ou que facías soa con ese home? son
preguntas que un policía formulou a unha moza que, aterrorizada, denunciaba
unha violación", indígnase Emily, co convencemento de que a culpa segue
recaendo nas mulleres mesmo nos casos máis aberrantes.
Por iso, insiste en que, aínda que moitos homes o
consideren un problema alleo, eles teñen tamén a chave do cambio.
"Déixase os homes fóra, cando hai que educalos na idea de que os nosos
corpos nos pertencen. Non somos un obxecto sobre o que se poida opinar".
Varios homes, concienciados en contra da violencia
sexual, puxéronse en contacto con ela por mor da iniciativa The Unslut
Project. Entre eles empézase a fraguar a idea de crear unha nova
masculinidade que rompa cos estereotipos que tamén acoutan os comportamentos
dos homes en público. "Os hábitos de non mostrar emocións, exercer o
liderado na familia ou demostrar forza física como símbolo de poder teñen que
ir, aos poucos, gardándose nunha gabeta en favor da empatía".
A solución non é atemorizar as mozas
Infundir temor ás mozas como método para polas a
salvo do acoso ou, no peor dos casos, da violación, non é para Lindin o método
máis recomendable para loitar contra o bullying sexual. Varias expertas,
ademais, coinciden en apuntar que desde nenas se nos ensina a defendernos de
inimigos difusos, pero non de relacións sentimentais insás.
Na mesma liña, tampouco se pode culpar ás redes
sociais de certas condutas de control sobre as mulleres. "É verdade que
Twitter ou Facebook poden utilizarse para exercer acoso sobre as persoas, pero
non debemos esquecer que tamén son vías marabillosas e moi útiles para outros
obxectivos". A clave, sinala Emily, está en facer conscientes aos
adolescentes do impacto que a publicación de calquera material en redes pode
ter, para que as usen con responsabilidade.
De feito, Lindin atopou en internet o medio para dar
a coñecer o seu diario e, agora, tamén a forma para difundir Slut: A
documentary film. Grazas ao boca a boca e a un chamamento á
colaboración mediante crowdfunding, o documental conseguiu recadar máis
de 20.000 dólares para a súa produción e rodaxe.
De momento, expertos e expertas en varios campos
sumáronse ao proxecto que, desde hai uns meses, percorre a xeografía
estadounidense en busca de persoas que queiran compartir as súas experiencias. "Queremos
facer ver ás mozas que están a pasar por un calvario similar ao que eu vivín
que esta situación non é o fin. A idea é iniciar unha conversación real
para que a xente sexa consciente de que o slut shaming é unha
realidade", sostén a impulsora do documental.
"Con The Unslut Project non quero tomarme a
vinganza"
A súa experiencia persoal tamén formará parte da
cinta. Farao en clave de crítica, pero sen sinalar os responsables que hai
15 anos a condenaron á situación máis extrema da súa vida. "Este
proxecto non é unha forma de vinganza. A denuncia da miña situación nunca
estivo relacionada con ese desexo de tomarme o desquite. De feito, os nomes que
aparecen no meu diario non son reais. Non quero apuntar aos que me acosaron nin
recrearme no meu caso persoal porque o bullying sexual é un problema
estrutural e non individual".
Desenvolver un talento e, a partir
del, formar unha identidade sobre as cinzas da autoestima destruída foi o
camiño tomado pola impulsora de The Unslut Project, agora cantante
profesional, para superar o trauma ocasionado polo bullying. "Con
apoios, traballei para ir construíndo a miña propia identidade á marxe dos
xuízos e prexuízos dos demais. É o consello que sempre dou: define quen es e
que é o que podes achegar ao mundo".
Ningún comentario:
Publicar un comentario