A histórica do movemento en Galiza, asegura que "aínda hoxe non se tolera ben unha muller que reivindica os seus dereitos" e lembra que "os logros actuais non os temos, como di De Cospedal, grazas a Deus" ·· A Fundación Galiza Sempre inaugura en Compostela a exposición "Feminismo galego"
MARGA TOJO, Galicia-Hoxe, 22-10-09
"Para que a vou enganar, tratábannos como loucas", responde cun sorriso na boca Nanina Santos, histórica do movemento feminista en Galiza, "e a alternativa a tola era a de amargada". Unha actitude que "algo" cambiou, se ben moi lentamente na comunidade "polo peso da Igrexa católica e a impronta desa moral nunha sociedade moi conservadora" que, curiosamente, deu lugar a figuras tan destacadas no primeiro feminismo internacional como Emilia Pardo Bazán, Concepción Arenal ou Rosalía. "Era xa a imaxe que nós recibiramos das sufraxistas, aquelas tolas con paraugas que necesitaban un revolcón, esa era a idea", asegura, "e en parte segue sen se tolerar demasiado ben a unha muller que loita polos seus dereitos e que non responde a unha imaxe convencional".
A historiadora e musicóloga Nanina Santos achegou parte do material recollido estes anos como activista para a exposición "Feminismo galego. Cambios sociais e dereitos das mulleres", producida pola Fundación Galiza Sempre, e que onte se inaugurou no Centro sociocultural e xuvenil municipal o Ensanche, de Santiago de Compostela, coa presenza, ademais de Santos, da historiadora Encarna Otero, da concelleira de cultura nacionalista Socorro García e do director da Fundación, Xavier Macías. A documentación e guionización da mostra correu a cargo de Isabel Rodríguez Mate: "Pretendemos contribuír por medio da reprodución de textos, publicacións, noticias e documentación gráfica a impulsar na sociedade galega a reflexión sobre os avances e cambios sociais promovidos polas entidades e organizacións defensoras da igualdade de dereitos mulleres".
Para las familias de las víctimas las prisas de última hora del Tribunal, auspiciado por Naciones Unidas, han supuesto un dolor adicional. "La tragedia forma parte de su vida diaria. Hay quien perdió a 23 parientes y aún no ha podido enterrarlos. De ahí que hayamos explicado que un juicio interminable no beneficia a nadie. El objetivo es mostrar la magnitud de los crímenes", sigue el fiscal. Su aparente convicción no decae ni siquiera cuando se le pregunta sobre el posible boicot de Karadzic, que amenaza con no personarse en la sala de vistas. "Ha tenido 15 meses para preparar su defensa y tendrá un juicio justo. Si no acude, los jueces dictarán el procedimiento a seguir. Pero el proceso se celebrará", concluye. (...)
Ningún comentario:
Publicar un comentario