A mostra pódese ver no museo Leopold de Viena ata o próximo 18 de xaneiro.
La Voz de Galicia 15/10/2009
Unha gran exposición indaga en Viena sobre a presenza do inquietante na pintura, desde Francisco de Goya ata o expresionista Edvard Munch, con algúns dos mellores lenzos do pintor noruegués.
«Prométolles que non esquecerán esta exposición axiña que», advertiu o comisario de «Edvard Munch e o inquietante», Michael Fuhr, sobre o que ía atopar o visitante nunha particular viaxe ás raíces do sinistro, que se poderá ver ata o 18 de xaneiro no museo Leopold de Viena.
«O traballo coa difícil representación do medo deu ás á fantasía dos artistas. O escuro, o misterioso, a parte oculta da realidade sempre fascinou aos artistas», aseguraron os organizadores da mostra.
A exposición comeza con Giovanni Battista Piranesi (1720-1778) como o primeiro representante dun simbolismos que ía máis aló da realidade, continúa con Goya (1746-1828), James Ensor (1860-1949) e outros artistas visionarios, para chegar ata Alfred Kubin (1877-1959) e Munch (1863-1944).
Dos máis de douscentos cadros que forman a exposición, os case corenta procedentes do Munch Museum de Oslo representan o mellor da mostra. «A Madonna», que representa a unha muller de cabelos longos e negros co torso espido, e «O vampiro», alimentándose do sangue da súa vítima, atópanse entre o máis inquietante da exhibición. Tamén destacan «Medo», un dos seus cadros máis coñecidos, e unha litografía en branco e negro de «O berro», toda unha icona do século XX e un símbolo da angustia humana. En todos os traballos de Munch pódese rastrexar angustia, soidade e desolación, ademais de certo erotismo diluído como se aprecia en «O vampiro».
A exposición está organizada de forma cronolóxica e temática, con galerías dedicadas a «Os símbolos do inconsciente», «Os espíritos da noite», «Soños e pesadelos», «Medos» e «O oculto». En «Soños e pesadelos» destacan seis gravados de Goya, procedentes do Museo Rexional de Alta Austria e que pertencían á colección privada do pintor Alfred Kubin. Entre estes gravados destaca «O soño da razón produce monstros», e «Disparate desenfreado», dous das súas obras máis coñecidas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario